برای تیم تراکتور تبریز همواره این ایام فصل یکی از تعیین کننده ­ترین مقاطع بوده است؛ فصلی که در آن تیم بسته می­ شود و نفرات برای لیگ پیش رو گرد هم می­ آیند.

مهم­ترین رویداد فصل برای تراکتور با استخدام بازیکنان در حال انجام بوده و نفرات جدید و قدیم در حال عقد قرارداد با این تیم هستند.

در این خصوص مهم ­ترین نکته­ ای که به ذهن می­ رسد، یارگیری بهینه و منطبق با کمبودهای این تیم برای حضور در لیگ برتر است.

یکی از موضوعاتی که در یارگیری پیش­ فصل تراکتور همواره موجبات تزلزل و مشکل در نتیجه­ گیری این تیم را به همراه آورده، عدم یارگیری و بالانس پست­ها بوده و به عینه شاهد بوده ­ایم که تراکتور در تمامی فصولی که در لیگ برتر حضور داشته از بابت یک پست و شرایط فنی نقاط زمین به مشکل خورده است.

برای بیان واضح این مشکل فقط کافی است به روند نتیجه ­گیری و شرایط تراکتور طی این مدت در دفاع، حمله و درون دروازه پرداخت تا به راحتی متوجه شد که این تیم در یک فصل تیم خوبی داشته اما سرمربی­ اش دارای توانایی نبوده؛ فصل بعد مربی خوب بوده اما تیم در دفاع برعکس حمله، ناتوان بوده است؛ در فصلی دیگر برعکس دفاع محکم بوده اما تیم به سختی گل زده است؛ فصل بعد همه چیز خوب بوده اما دروازه ­بان قابلی در این تیم نتوانسته در مقاطع حساس تیم را نجات دهد و البته در تمامی این سال­ها همواره سرمربیان  انتخابی مدیریت بعد از بسته شدن تیم به تبریز آمده­ اند و البته آنها نیز فرصت کافی برای کار نداشته ­اند و جابجایی­ های متعدد و زودهنگام دلیل اصلی ناتوانی­ ها بوده است.

به عبارت ساده­ تر این تمامی داستان تراکتور و از جمله دلایل ناکامی این تیم در کسب نتیجه و حضور در جمع مدعیان بوده است.

اما در شرایط کنونی انتظار از مدیران و کادر فنی بالاست. نخست آن که سرمربی فصل گذشته تراکتور که نشان داد یک مربی ارزنده و دارای توانایی بالای مربیگری است، همچنان در راس کادر فنی تیم ابقا شده و این امری برخلاف تمامی فصول گذشته در تراکتور می ­باشد و ایضا این که ترمیم و یارگیری تیم بر اساس نظر و نیازهای اعلامی سرمربی در حال انجام می­ باشد.

یکی از مهم ­ترین بخش­ های یارگیری مربوط به دروازه ­بانی است که آمدن پورحمیدی و استخدام گلر اول تیم ملی جوانان را باید در این رابطه مهم توصیف کرد.

در این راستا، بستن قدرتمند خط دفاعی با توجه به مشکلات عدیده تیم تراکتور در خط دفاعی از جمله موضوعات حیاتی به شمار می­ آید. در این خصوص همین بس که خط دفاعی تراکتور از جمله ضعیف ­ترین ­های لیگ ۲۲ بود! آنجا که مس کرمان با ۳۷ گل خورده به دسته اول سقوط کرد و این در حالی بود که تراکتور با ۳۴گل خورده در رتبه چهارم قرار گرفت.

در لیگ برتر ایران گل نخوردن و داشتن خط دفاعی قدرتمند یکی از ارکان اصلی است. توجه کنیم که پرسپولیس با ۴۶ گل زده قهرمان لیگ برتر شده اما استقلال با ۵۲گل زده در جایگاه سوم ایستاده است و تنها تفاوت قرمزهای تهرانی به ۱۳ گل خورده­ای بازمی­گردد که آنها را در جایگاه اول قرار داده است. بسته نگه داشتن دروازه و زدن حداقل یک گل در بیش از نیمی از بازی ­ها فرمولی است که از زمان برانکو در این تیم همچنان مثمرثمر بوده است.

لذا قرار دادن قلعه­ ای نفوذناپذیر در برابر دروازه و ایستادن یک سنگربان باهوش پشت آنها می­ تواند متضمن پوشش ایراد فصل گذشته تیم تراکتور باشد.

تراکتور حالا در خط دفاع متمرکز است و متاسفانه این همان ایرادی است که تیم را دچار مشکل و عدم بالانس می­نماید. حالا تراکتور هم اسدی و هم عباس­زاده را از دست داده است؛ دو بازیکنی که بر روی هم ۲۱گل از ۴۲گل فصل گذشته را برای تراکتور به ثمر رساندند و در صورتی که برای این نفرات جایگزین مناسبی وارد ترکیب نشود، بحران گلزنی در تراکتور را خواهیم داشت.

تراکتور بعد از بازگشت دوباره به جمع مدعیان و انتظاری که تماشاگران از این تیم دارند، حالا پرستیژ قدیمی خود را بازیابی کرده است و در این راه منهای حمایتی که سکوها از تیم قرمز شهر تبریز می ­کنند، می ­توان به مقوله حمایتی نیز اشاره داشت که در بعد یارگیری و تقویت تیم مهم و در راه کسب موفقیت حیاتی به شمار می­ آید.

فراموش نکنیم که تراکتور مدل ۱۴۰۲ در سه جبهه به مبارزه خواهد پرداخت و داشتن نفرات و نیمکتی قدرتمند می­ تواند تیم را در راه موفقیت طی فصل پرفشار پیش رو به جلو براند.