به گزارش پایگاه خبری بام کشور به نقل ازایرنا، روزهای سخت مردم شهرهای خوی و فیرورق و روستاهای تحت تاثیر زلزله دقیقا از ساعت ۲۱:۴۴ شنبه هشتم بهمن آغاز شد و حالا پس از گذشت دو هفته از آن واقعه، چندین هزار نفر از مردم این مناطق، شب‌ و روزهای سرد دومین فصل زمستان را در چادرهای اسکان موقت و اضطراری و دور از خانه سر می‌کنند.

شب‌هایی که خدا هم کنار آنهاست؛ بارش برف اکثر ایران را فرا گرفته ولی این منطقه با وجود بارش‌های غیر متمرکز در مناطق اطراف اما بارش سنگین فعلا نداشته است البته مردم شهرهای شمالی و جنوبی همسایه شهرستان خوی با دیدن برف ۲۰ سانتی‌متری منتظر تمام شدن این بارش‌ها هستند تا برف پشت بام، کوچه‌ها و معابرشان را برفروبی کنند.

به رغم علاقه مردم این منطقه به بارش نزولات الهی، اما این روزها دست به دعا هستند تا برفی نبارد که از قضا طبق پیش بینی نرم افزارهای آب و هوایی تا یک هفته آینده بارش محسوسی در منطقه نخواهیم داشت اما کم و بیش برف در خوی و روستاهای اطراف می‌بارد هر چند سوز سرمای منطقه بویژه در شب‌ها زیاد است و مشکلاتی برای اهالی ساکن در چادرها ایجام می‌کند سرمایی که گاه تا هشت درجه زیر صفر هم می‌رسد.

روزها نیز دمای هوا حداکثر ۲ درجه بالای صفر است لذا اگر لباس گرم، کاپشن و کلاه بر تن نداشته باشید، باید بیماری سرماخوردگی را هم بر چالش‌های این روزهایتان اضافه کنید.

خانه‌هایی که تخریب شده یا نیاز به تعمیر دارند فعلا پشتیبان و جوابگو برای دورهمی خانواده‌ها نیست چون در این ۲ هفته بیش از ۱۰۰ پس لرزه استرس اهالی را به میزان مورد توجهی افزایش داده است لذا تنها جای امن برای آنها چادرهای اسکان اضطراری و یا خانه فامیل، دوست و آشنا در شهرهای همجوار و یا استیجاری در دیگر مناطق است.

حدود ۱۱۰ کمپ و اردوگاه اسکان اضطراری براساس نیاز در این منطقه دایر شده است اما عده‌ای از مردم هم چادرشان در حیاط منازل یا جلوی خانه‌شان برپا کرده تا در مقابل برخی افراد سودجو حداقل باقی مانده زندگی‌شان را از دست ندهند البته حضور پر رنگ پلیس در بخش تامین امنیت بسیار موثر بوده است.

اگر سوار ‌خودرو باشید تا دور ‌تا دور این منطقه را بگردین حتما میزان گرمای بخاری را بالا می‌برین چون سرمای سوزناک این منطقه شما را آخر سر مجبور به ویزیت پزشک و مصرف داروهای سرماخوردگی می‌کند.

با دور زدن از کوچه‌ها، خیابان‌ها و کمربندی، روستاها و پارک‌ها، چادرهای جمعیت هلال احمر و اغلب چادرهای شخصی که اهدای مردمی هستند که در جای جای شهر خوی و فیرورق به چشم می‌خورند، ناخواسته بغض در گلویتان گیر می‌کند چرا هموطنانم باید شاهد این روزهای سخت باشند.

اگر از ورودی خوی سمت راست‌تان را بنگرید کنار پارک، کمپی است که کودکان اغلب به دور از چشم والدینشان از وسایل بازی استفاده می‌کنند و با لبخندهای کودکانه سعی می‌کنند این روزها را ندیده بگیرند.

اگر به چشمان پدر و مادرها هم نگاه کنید نگرانی شان کامل مشهود است و این نگرانی برای فردایشان است که این روزها چگونه خواهد گذشت؟

اگر از کمربندی خوی به مسیرتان ادامه دهید کمی جلوتر، چادرهایی که مقابل خانه‌های نیمه تخریب و نیاز به تعمیری را خواهید دید که ساکنان با روشن کردن آتش، دورهم هم جمع شده و در این روزهای سخت و سرد کنار هم هستند.

کمی جلوتر به ترمنیال شهری می‌رسید که کمپی با عنوان امام رضایی‌ها با مدیریت خادمان اهل قم با تجهیزات هلال احمر ایجاد شده که باید عنوان یکی از منظم‌ترین اسکان‌ها را به آن داد.

تمامی توزیع‌ها (اقلام زیستی و خوراکی) چادر به چادر است، بالای یک هزار نفر در اینجا سکونت دارند و قدردان خادمان خود در دولت و ملت نیکوکار ایران هستند.