اخیرا یکی از انتخابات مهم و سرنوشت­ ساز برای ورزش آذربایجان شرقی در رشته والیبال برگزار گردید و سکان هدایت این رشته پرطرفدار به دکتر سعید اهری­ زاد سپرده شد.

وی جانشین چهره ­ای شد که بیش از نیم قرن فعالیت مستمر ورزشی را در کارنامه خود دارد؛ مرد روزهای سخت ورزش آذربایجان که یکی از قهرمانان رشته دوومیدانی است. او با توجه به مصوبه دولت در خصوص عدم به کارگیری بازنشسته ­ها امکان ادامه حضور در مسند ریاست هیئت والیبال را نداشت، از این حیث مدت­ها بود که برخلاف میلش به عنوان سرپرست، این پست را در اختیار داشت تا سرانجام انتخابات هیئت برگزار شد.

به چند و چون برگزاری جلسه انتخاباتی کاری نداریم چون بارها در خصوص ساز و کار انتخابات هیئت ­های ورزشی و فدراسیون ­های ورزشی و ایراداتی که به صورت واضح و آشکار در تمامی مجامع انتخاباتی وجود دارند اشاره مستقیم داشته ­ایم اما در این مبحث می­ خواهیم به چهره ­ای بپردازیم که خود و برادرانش به قول مدیرکل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی بر روی هم ۱۵۰سال برای ورزش آذربایجان خدمت کرده­ اند!

صحبت از فرج­ اله فرج ­اللهی است… مردی که سال ­ها در پست معاونت ورزشی اداره ورزش و جوانان آذربایجان شرقی چه زمانی که عنوانش تربیت بدنی کل بود و چه حالا، به تمامی رشته­ های ورزشی خدمت­ رسانی کرد و همچون پدری مهربان کارهای هیئت­ های مختلف را رتق و فتق نمود.

ورزش آذربایجان پس از بازنشستگی این چهره از اداره کل تربیت بدنی همچنان از خدمات و توانایی­ های مدیریتی او بهره­ مند شد. او ریاست دو دوره هیئت بسکتبال استان و پس از آن تا همین اواخر مدیریت نزدیک به دو دهه ­ای در والیبال آذربایجان شرقی را بر جای گذاشت تا فرج ­اللهی مرد تمام‌نشدنی ورزش استان لقب بگیرد.

در این نوشتار نمی ­خواهیم از او خداحافظی نماییم و اینکه دیگر او را در عرصه ورزش نخواهیم دید سخن بگوییم اما ساز و کاری که برای هیئت­ های ورزشی در نظر گرفته شده است، حضور ایشان را در این زمینه ناممکن می­ نماید. البته شاید خودش هم نیاز به استراحت و دور بودن از عرصه مدیریت ورزش را داشت؛ امری که بارها آن را در حلقه دوستانش به زبان آورده بود.

اما این نوشتار را برای او به رشته تحریر درمی­ آوریم، برای این که در تمامی پست­ های تحت مسئولیتش درخشید و نفر اول و تاثیرگذار بود.

ورزش آذربایجان در گذشته چهره­ های بزرگ و تاثیرگذاری را در دامان خود پرورانده است.

فرج اللهی همان زمانی که در پیست­ های خاکی می­ دوید و زحمت می­ کشید، آغازگر راهی بود که با توجه به تمرین و تلاش­ های اولیه می­ شد آینده ­ای این چنینی را برایش متصور بود.

دونده جوان دیروز نظیر یک دوی ماراتون در زندگی ­اش سال­ ها دوید و کیلومترها راه را در عرصه­ های مختلف سپری کرد تا به نقطه پایان رسید…

ما او را بر سکوی نخست و با مدال طلایی رهسپار می­ کنیم تا گوشه ­ای کوچک از تلاش­ هایش را ارج نهیم…

خداحافظ مرد زحمتکش ورزش آذربایجان