بام کشور – بارها در خصوص موضوع صنعت مس ایران مطالبی در رسانه­ های آذربایجان به رشته تحریر درآمده است که عمدتا به چرایی عدم سرمایه­ گذاری مس سونگون ورزقان در ورزش آذربایجان شرقی نظیر استان کرمان می­ پردازد. همچنین اندیشمندان صنعتی و سرمایه­ گذاری استان نیز در مورد جداسازی مس سونگون ورزقان از صنعت […]

بام کشور – بارها در خصوص موضوع صنعت مس ایران مطالبی در رسانه­ های آذربایجان به رشته تحریر درآمده است که عمدتا به چرایی عدم سرمایه­ گذاری مس سونگون ورزقان در ورزش آذربایجان شرقی نظیر استان کرمان می­ پردازد.

همچنین اندیشمندان صنعتی و سرمایه­ گذاری استان نیز در مورد جداسازی مس سونگون ورزقان از صنعت مس ایران بارها مطالبی را به رشته تحریر درآورده ­اند. اما علی‌رغم ادعاهای مسئولان استانی و نمایندگان مجلس در این خصوص عملا اتفاق خاصی نیفتاده و روند و شرایط همچنان نظیر گذشته جریان دارد!

به عبارت ساده ­تر فقط حرف، حرف و ادعا بوده که در این میان بیشتر شنیده شده و هیچ اقدام عملی را در خصوص آنچه آمد، شاهد نبوده­ ایم!

از سوی دیگر در مقایسه بین ورزش آذربایجان و کرمان نیز می­توان سطح بالای سرمایه ­گذاری کرمان در چندین رشته و البته مهم ­تر از همه فوتبال را در قیاس با آذربایجان که آن هم صاحب معدن معظمی است، به عینه دید؛ آنجا که از یک معدن مس در کرمان چندین تیم ورزشی و از جمله ۳-۴ تیم فوتبال حرفه ­ای با هزینه ­های آنچنانی ارتزاق می‌کنند.

این در حالی است که سیاست صنعت مس ایران در خصوص سرمایه ­گذاری در رشته­ های مختلف ورزشی فقط در خارج از کرمان عملی می­شود اما کرمان چندین تیم در بخش­های مختلف و از جمله رشته فوتبال دارد که هزینه­ های سنگینی را صرف یک رشته (فوتبال) می­کند و در کمال تعجب، اینجا در آذربایجان شرقی علیرغم داشتن معدنی غنی­ تر از کرمان، صرفا فوتسال و چند رشته محدود مورد حمایت قرار می­گیرند که  هزینه تیمداری آنها هم چندان بالا نیست.

معتقدیم که حتی اگر تراکتور و ماشین به این مجموعه متصل نشوند، مس سونگون ورزقان قابلیت هدایت و حمایت از تیم­های غیرفوتبالی استان را دارد و به عبارتی دست کم باید مس سونگون غیر از فوتسال، در رشته ­های والیبال و بسکتبال نیز فعالیت کرده و حرف اول این دو رشته سالنی را نیز بزند تا حداقل حق ورزش آذربایجان به نوعی از این جهت ادا گردد.

  • نویسنده : خدیجه سیفدار