دور رفت رقابت های لیگ برتر فوتبال باشگاه های ایران به انتها رسید و عنوانی که برای تیم تراکتور از ۱۵مسابقه برگزار شده میتوان برگزید، «تیم بازی های سخت» می باشد. تراکتوری ها در دور رفت هرجا که با رقیبانی سخت، مدعی و میزبان روبرو شدند بازی به مراتب بهتری را به نسبت رویارویی با […]
دور رفت رقابت های لیگ برتر فوتبال باشگاه های ایران به انتها رسید و عنوانی که برای تیم تراکتور از ۱۵مسابقه برگزار شده میتوان برگزید، «تیم بازی های سخت» می باشد.
تراکتوری ها در دور رفت هرجا که با رقیبانی سخت، مدعی و میزبان روبرو شدند بازی به مراتب بهتری را به نسبت رویارویی با رقیبان نه چندان مدعی و به عبارتی ضعیف لیگ برتر آن هم در خانه از خود به نمایش گذاشتند.
در یک نگاه گذرا به روند بازیها از هفته اول تا هفته پانزدهم، تراکتور در سیرجان (گل گهر)، اهواز (فولاد)، اراک (آلومینیوم)، تهران (پرسپولیس)، رفسنجان (مس)، اصفهان (سپاهان)، تهران (پیکان) و حتی دو دیدار سخت هفته های چهاردهم و پانزدهم در قائمشهر (نساجی) و تبریز (استقلال) نتایج کیفی بهتری را کسب کرده است و از این رهگذر تعداد امتیازات کسب شده این تیم از حاصل آن چه که نوشتیم، فراتر از درصدی است که از آنها طی شرایط مورد اشاره انتظار میرفت.
اما تراکتور، برعکس در دیدارهای هفته دوم برابر ذوبآهن اصفهان، هوادار تهران، ملوان انزلی و مس کرمان که همگی در تبریز برگزار شدند، با تساوی مقابل رقیبان متوقف شده که انتظار کسب پیروزی در برابر چنین حریفانی برای تیمی با کیفیت و شرایط تراکتور با احتمال بالا پیش بینی می شد.
در عین حال باید گفت؛ درست است که نمی توان در ورزش پیش بینی درستی از نتایج ارائه داد، اما وقتی می بینیم تراکتوری که در تبریز استقلال را شکست می دهد، در همین شرایط (بازی خانگی) قادر به کسب سه امتیاز برابر تیم های متوسطی که نامشان در بالا آمد نمی شود، می توان به این شرایط ایراد گرفت.
تراکتور طی بازی برابر رقبا به ویژه در بازی های خانگی همیشه از امتیاز حضور تماشاچی برخوردار بوده و یکی از دلایل برتری آنها در مسابقات خانگی همین حضور هواداران بوده که مدتهاست از آن محروم هستند.
اگر بخواهیم دلایلی برای ناتوانی در کسب نتیجه در برابر رقبای غیرمدعی بنویسیم، شاید یکی، همین عدم حضور تماشاگران باشد اما عامل دومی هم هست که بی تردید عامل اول را نقض می کند چراکه در بازی با استقلال، هواداران حضور نداشتند اما تراکتور موفق به پیروزی شد. عامل دوم دست کم گرفتن رقبا، شیوه بازی آنها و فرصت سوزی های تراکتوری ها در چنین دیدارهایی است که از خود بروز میدهند.
متاسفانه طی دیدار برابر رقبای فوق الذکر، در دفاع ضربه پذیر و در حمله کم اثر بوده و صد البته در برابر تاکتیک های بازی بسته و تدافعی آنها نیز بدون برنامه بوده ایم؛ موضوعی که نزدیک به هشت امتیاز را از تراکتور گرفت.
توجه کنیم که قرار نیست تمامی امتیازات را یک تیم کسب کند اما بر مبنای آنچه که از تراکتور انتظار داریم، برد ذوبآهن، هوادار، ملوان و مس کرمان کمترین چیزی بود که از این تیم انتظار می رفت؛ امتیازاتی که می توانست تراکتور را در رتبه دوم جدول رده بندی قرار دهد.
- نویسنده : محمد آتش افرازه
Sunday, 3 August , 2025