رقابت­ های لیگ برتر فوتبال باشگاه ­های ایران روزهای پنجشنبه و جمعه هفته جاری، ایستگاه سوم خود را برگزار می­ کند.

تیم فوتبال تراکتور تبریز در این هفته برای دومین بار میهمان رقیبی از جنس فلزات سخت می­باشد.

همانطور که نوشته بودیم، قرعه سه هفته ابتدایی رقابت­های لیگ ۲۲ برای تراکتور هفته­ هایی فولادین را رقم زده که شکست در هفته اول برابر گل ­گهر در سیرجان، تساوی ناراحت کننده خانگی در هفته دوم مقابل ذوب ­آهن و بالاخره مصاف با فولاد در اهواز، سه گانه فولادین برای تراکتور را تکمیل می­نماید.

اما منهای آنچه آمد، تراکتور در اهواز دو مورد متفاوت و شرایط سخت را باید متحمل شود: اول رویارویی با تیم پرمهره، هماهنگ و قدرتمند فولاد که تنها نماینده ایران در جام باشگاه­های آسیاست و دوم تحمل آب و هوای گرم با درجه حرارت بالا در میانه تابستان. این وضعیت برای تراکتور با موضوع بازی در بیرون از خانه می­تواند یک فشار چندوجهی را به همراه بیاورد.

تراکتور که در دو بازی گذشته نمره قبولی سیستم دفاعی را اخذ نکرده، در خط حمله نیز چنگی به دل نزده و در این بازی نیز همان مشکلات را به صورت چند برابری تجربه خواهد کرد.

متاسفانه تراکتور در زمینه خرید بالانس نیست و در عین حال همان مقوله قبلی ناآشنایی مربیان خارجی با فوتبال ایران – هرچند سرشناس- را در این فصل نیز گریبانگیر تراکتور می­ بینیم.

تا اینجای کار بدون امتیاز در بازی بیرون از خانه و از دست دادن دو امتیاز در خانه شرایطی منفی به حساب می­ آید که بردیف باید در سریع ­ترین زمان ممکن برای آنها چاره ­سازی نماید. بی ­تعارف باید بگوییم که ضربه ­پذیری تراکتور در دفاع چشمگیر است و نمی­توان آن را از نظر دور داشت لذا یکی از مهم­ترین بخش­های نیازمند تقویت، خط دفاعی است.

از سوی دیگر تراکتور در زمینه تاثیرگذاری در یک ­سوم دفاعی حریفان نیز چندان چشمگیر عمل نکرده است و با آن تراکتور کوبنده و تهاجمی که مثل نقل و نبات موقعیت حساس خلق می­کرد و حریفان را در نیمه زمین خودی محبوس می ­نمود، فاصله زیادی دارد.

در این زمینه نیز یک تمام کننده مورد نیاز سرخ­ هاست تا به آن شرایط مورد نظر نزدیک شوند.

تراکتور در اهواز کار سختی پیش روی فولاد خواهد داشت چراکه فولاد اهواز در دو سه سال گذشته با حفظ کادر فنی و استخوان ­بندی اصلی خود، در عین حال یارگیری مبتنی بر نیازهایش را انجام داده و حضور بازیکنان موثر گواهی بر این مدعاست.

توجه کنیم که تراکتور برای برون ­رفت از وضعیت فعلی نیازمند کسب پیروزی است یا کمترین چیز با توجه به وضعیتی که مورد اشاره قرار گرفت، تساوی بیرون از خانه به حساب می­ آید که نوعی برد تخفیف محسوب می­گردد.

تراکتور باید برای آنچه که مد نظر هواداران است، بیشتر از شرایط فعلی تقویت شود چون در اولین حضور بردیف طبیعتاً قادر به کار خاصی نخواهد بود و در صورتی که تیم تقویت شود، می ­توان برای ادامه لیگ با امید بیشتری به کسب نتیجه نگاه کرد.

تراکتور فعلاً در همان رتبه سال گذشته خود یعنی مکان سیزدهم جدول ایستاده و هرچند که هنوز دو هفته از بازی­ها سپری شده، اما توجه کنید که به اصطلاح فوتبالی­ ها خیلی زود، دیر می ­شود و تراکتور برای خروج از شرایط منفی آغاز لیگ، نیازمند کسب پیروزی و جبران امتیازات به خصوص دو امتیاز خانگی در هفته گذشته می­ باشد.

در نگاهی کلی ضعف تراکتور در عمق خط دفاعی و گل­ هایی که پذیرفته، نشانگر ضعف دو بازیکن خط میانی است.

شاید این موضوع ناشی از تغییر سیستم بازی و رسیدن به حالت ۳-۵-۲ باشد که بی ­تردید نیازمند ترمیم و تغییر و یا فرصت برای جا افتادن تفکیک مورد نظر را می­ طلبد.

در عین حال گل‌های زده تکراری در تراکتور با توجه به استفاده از ارسال از جناحین چشمگیر است. هر دو گل تراکتور از روی ارسال­ها از جناحین توسط «آلوز» و با ضربه سر به ثمر رسیده و تراکتور غیر از این حربه تاکتیک و شکل خاصی برای به خطر انداختن دروازه رقیبان نداشته است.

در این خصوص ۹۰دقیقه بازی با ذوب ­آهن ملاک بسیار خوبی است و از آنجا که تراکتور در این بازی نتوانست عملکردهای مختلف برای رسیدن به دروازه را اجرا کند، باید بگوییم این یک نقص بزرگ برای تیمی که هوادارانش آن را با فوتبال تهاجمی و رو به جلو می ­شناسند، محسوب می­ گردد.

از این منظر فوتبالدوستان آذربایجان روز جمعه شرایط دلگرم کننده ­ای از بازی خانگی تراکتور را تجربه نکردند و این موضوعی مهم است که باید بر روی آن نیز تمرکز و برنامه­ ریزی صورت گیرد.

قرمزهای شهر تبریز روز جمعه و در آخرین مسابقه هفته سوم لیگ برتر میهمان فولاد در اهواز هستند.

برای این بازی باید با هدف کسب یک امتیاز و در صورت امکان احراز تمامی امتیازات به زمین رفت، چیزی که بی­ گمان بردیف در روزهای گذشته و دو، سه روز آینده بر آن تمرکز کرده است.